تاریخچه شنزن چین
-
از زمان پیدایش تا به امروزه که درّه سیلیکون چین نامیده می شود!
-
شنزن، شهر کالاهای الکترونیک چین چه بود و چگونه به این جایگاه رسید؟
شنزن شهری در جنوب استان گوانگ دونگ چین هست و در جنوب شرقی چین واقع شده است. این شهر در امتداد ساحل دریای چین جنوبی قرار دارد و در شمال هنگ کنگ واقع شده است.
در عرض 35 سال، شنزن از یک شهر 30000 نفری تبدیل به یک کلان شهر با بیش از 11 میلیون نفر جمعیت شده است. مشارکت و همکاری یک اولویت برای شهر شنزن چین هست. این بخشی از دلتای رود مروارید است که از هنگ کنگ تا شنزن و تا گوانگجو ادامه دارد.
در سال 1979 شنجن یک شهر مرزی کوچک بود که فقط به عنوان یک ایستگاه گمرکی از مرز هنگ کنگ برای ورود به سرزمین اصلی چین عمل می کرد. در آن سال این منطقه به عنوان منطقه ویژه اقتصادی اعلام شد که از طریق تاسیس شرکتهای با مالکیت خارجی، سرمایه گذاری مشترک و غیره، شهر را به روی سرمایه گذاری خارجی، فن آوری و تخصص مدیریتی باز کردند. از سال 1980 شهر با سرعتی خارق العاده رشد کرد. سرعتی که در چین از آن به عنوان سرعت شنزن یاد می شود.
این شهر نوپا همچنین با دریافت وام های کلان از بانک های بزرگ چین اقدام به ساخت راهها و جاده های ارتباطی جدید، مدارس پیشرفته،مسکن و تمام ملزومات یک شهر بزرگ نمود.
شنزن یا شنژن پس از تبدیل به منطقه ویژه اقتصادی شروع به جذب تعداد زیادی از افراد در جستجوی شغل و کسب و کار کرد که سبب افزایش فزاینده جمعیت این کشور و تبدیل شدن آن به یک کلان شهر شد.
تاریخچه شنزن
تاریخ ثبت شده شنژن به بیش از هزار سال پیش باز می گردد، زیرا اولین سوابق موجود با این نام به سال 1410 باز می گردد. با این حال، شواهد نشان می دهد که اولین فعالیت انسانی در این منطقه به بیش از 6700 سال قبل بازمی گردد. نام شنژن به معنای “زهکش های عمیق” است که به دلیل زهکشی های ایجاد شده در مزارع شالیزاری اطراف رودخانه ها و نهرهایی که امروزه هنوز در شهر وجود دارند، نامگذاری شده است. این منطقه دارای بیش از 330 رودخانه و نهر است.
مهاجرت به این منطقه در طول سلسله سانگ سانگ در سالهای 1127 تا 1279 آغاز شد، اگرچه رشد واقعی تا دهه‌های 1980 و 1990 آغاز نشد، پس از اینکه شنژن در سال 1979 به عنوان یک شهر ثبت شد. در سال 1980، اولین منطقه ویژه اقتصادی ایجاد شد. این شهر مرزی در طول این مدت از 30000 نفر به بیش از 10 میلیون نفر افزایش یافت و به دلیل دستاوردهای صنعتی خود از جمله صنعت طراحی که بیش از 60000 نفر را استخدام می کند، به یکی از مقاصد اصلی برای اقامت مهاجران تبدیل شد.
شنژن به دلیل نوآوری در بخش های مختلف، اغلب به عنوان قطب فرهنگی و اقتصادی جنوب چین شناخته می شود. همچنین به دلیل فرهنگ داوطلبانه خود با بیش از 8500 سازمان اجتماعی که با تقریباً یک میلیون داوطلب در خدمت جامعه هستند، شناخته شده است. این شهر در گذشته چندین بار به عنوان خیریه ترین شهر چین انتخاب شده است. شنژن همچنین دارای تاریخ فرهنگی غنی است و سالانه هزاران نمایش فرهنگی برای عموم دارد.
این شهر یک مقصد گردشگری محبوب است و دولت چین آن را “شهر توریستی عالی” نامیده است. 283 کیلومتر مربع خط ساحلی و پوشش گیاهی نیمه گرمسیری آن به همراه سواحل و آثار تاریخی آن از جمله قلعه داپنگ و شهر باستانی نانتو به صنعت گردشگری این شهر کمک کرده است.
سرعت شنزن
نرخ سرعت رشد بالایی که در شهر شنزن چین ثبت شد در این کشور به سرعت شنژن مشهور شد. این نرخ سرعت رشد دولت چین را به این فکر انداخت تا مناطق ویژه اقتصادی بیشتری را در سایر شهرهای ساحلی چین راه اندازی کند. شنزن به یک منطقه آزمایشی برای اصلاحات اقتصادی و آزادسازی تجارت در چین تبدیل شده بود. اقداماتی مانند راه اندازی مجدد بازارهای سهام در شنزن آغاز شد و بعدا در سایر نقاط چین به منظور هموارسازی گذار، سیاست های جدیدی اتخاذ گردید.
از سال 1980 این شهر با سرعت فوق العاده ای رشد کرد، زیرا مقدار زیادی سرمایه داخلی و خارجی جذب این شهر شد. دستمزدها و استانداردهای زندگی در منطقه ویژه اقتصادی بسیار بالاتر از میانگین چین بود و تعداد زیادی از کارگران و متخصصان برای کار در کارخانه هایی که لوازم الکترونیکی، دارویی، مواد شیمیایی، منسوجات، مصالح ساختمانی و غذاهای فرآوری شده تولید می کردند به این شهر سرازیر شدند. این رشد خارق العاده در منطقه ویژه اقتصادی نیز تولید سبزیجات، مرغ، دام و … در مناطق کشاورزی اطراف را ترغیب کرد.
فرهنگ و جمعیت شناسی شنزن
جمعیت بیش از 11 میلیون نفری شنژن در 1991 کیلومتر مربع پراکنده شده است. پیشرفت‌های شهر در فناوری پیشرفته، لجستیک، خدمات نهایی و صنایع فرهنگی به رونق جمعیت آن در 35 سال گذشته کمک کرده است. این شهر در سال 2016 در فهرست مراکز مالی جهانی در رتبه 19 قرار گرفت و به عنوان یکی از 10 شهر برتر چین برای مهاجران انتخاب شد. مهاجران شنژن را به دلیل فرصت های شغلی شهر و همچنین تساهل و نگرش باز این شهر به عنوان مکانی برای سکونت انتخاب می کنند. حتی در سال 2014 به عنوان پویاترین شهر چین و محبوب ترین شهر توسط کارگران مهاجر انتخاب شد.
زبان غالب در شنژن ماندارین است و آن را به تنها شهری در گوانگدونگ تبدیل می کند که عمدتاً از این زبان استفاده می کند. تعداد زیادی از کارکنان خدمات عمومی و تاجران نیز انگلیسی صحبت می کنند. نسل های جوان اغلب انگلیسی و کانتونی صحبت می کنند.
طبق داده های سال 2010، ادیان اصلی که در شنژن دنبال می شوند، ادیان عامیانه چینی هستند، طی یک مطالعه تحقیقاتی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی بر اساس نظرسنجی، بودیسم انتخاب مذهبی 26 درصد ساکنان است، در حالی که مسیحیت، تائوئیست ها و مسلمانان سایر ادیان را تشکیل می دهند. 15 درصد از ساکنان هیچ گرایش مذهبی را انتخاب نکردند.
میانگین امید به زندگی در شنژن بر اساس داده های سال 2010، 78 سال است که نشان دهنده افزایش 1.26 سال در امید به زندگی نسبت به سال 2005 است.
رشد جمعیت شنزن
با وجود جمعیت زیادی که دارد شنزن یک باغ شهر هم هست. شنژن اولین شهر چینی بود که در سال 2000 عنوان Nations in Bloom را دریافت کرد. در سال 2003 دولت و شهرداری، تبدیل این شهر به یک شهر فرهنگ محور را اعلام کرد و طراحی و هنر را ترویج کرد. در سال 2005 زمانی که بیشتر شهرهای چین در حال توسعه پایه تولید خود بودند، شنزن استراتژی تغییر اقتصاد خود را توسعه داده بود. بین سالهای 2012 تا 2016 صنایع خلاق و فرهنگی به طور متوسط 14% رشد کرده و در سال 2016 ده درصد از تولید ناخالص داخلی شنزن را تشکیل می دادند.
امروزه شنزن با بیش از 11 میلیون نفر جمعیت به عنوان یک کلان شهر شناخته می شود. اکثر ساکنان آن چینی و 95% آنها از نژاد هان می باشند. رشد چشمگیر جمعیت این ابرشهر هم از طریق مهاجرت داخلی چین بوده است.
شنزن دارای نیروی کار خلاق بزرگی هست که اکثر آنها در زمینه کالاهای دیجیتال، الکترونیک و اسمارت هوم فعالیت دارند. یکی از چالش های اصلی شنزن، رقابت با همسایه قدرتمند خود، هنگ کنگ است.
بسیاری از چالش های شهر شنزن به میزان بالای مهاجرت به این شهر معطوف می شود. شنزن بزرگترین شهر مهاجرپذیر چین محسوب می شود. در حالیکه این شهر استعدادهای بسیار ماهر را جذب می کند ( شنزن اولین پارک استعداهای چین را در سال 2017 افتتاح کرد که توسط غول های فن آوری چین از قبیل Alibaba، Baidu، Tencent و غیره احاطه شده است، همچنین میلیون ها نفر از مهاجرین فاقد اقامت دائم هستند که اغلب در خوابگاههای کارخانه ها زندگی می کنند. اگرچه پیش بینی می شود جمعیت شنزن تا سال 2025 به 18 میلیون نفر برسد، نرخ رشد ان به طور چشمگیری کاهش یافته است. شنزن هم اکنون با کمبود جا برای ساخت مسکن و همچنین گرانی مسکن مواجه هست. بسیاری از کارگران مهاجر روستایی هم تحصیلات محدودی دارند و در حومه شهر زندگی می کنند. دولت شهر با چالش فراهم کردن امکانات تحصیلی و فرهنگی برای این مهاجرین جهت اغام آنها با زندگی شهری هم مواجه هست. جشنواره فرهنگی کارگران مهاجر هم برای این منظور در این شهر ایجاد شده است.
سیستم حمل و نقل شنزن
راه آهن شنزن از شمال غربی این شهر به گوانگجو، از شمال به پکن و از شرق به استان فوجیان امتداد دارد. همچنین بزرگراهها این شهر را به گوانگجو و همچنین سایر شهرهای ساحلی استان گوانگ دونگ متصل می کند.
ک فرودگاه بین المللی بزرگ و همچنین بندرگاهها و پایانه های کانتینری بزرگی برای حمل و نقل بین المللی کالا از این شهر ساخته شده اند. دانشگاهها و مؤسسات آموزشی بزرگی در این شهر ساخته شده اند. از آن جمله می توان دانشگاه شنزن و همچنین پردیس های دانشگاه پکن و چینگهوا و سایر دانشگاهها را نام برد.
